ΣΑΛΠΑΡΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΙΠΛΕΣ ΚΑΛΠΕΣ;

Σε πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού και των κυβερνητικών σχεδιασμών οδηγεί ως φαίνεται η εξέλιξη της υπόθεσης «Παυλίδη». Οι εισηγήσεις, οι γνώμες κι οι απόψεις που διατυπώνονται είναι πολλές και σε πολλές περιπτώσεις εκ διαμέτρου αντίθετες.

Κατά την εκτίμησή μας, η πιθανότερη εξέλιξη –αν τελικά ο βουλευτής Δωδεκανήσου εμμείνει στην απόφασή του και δεν παραιτηθεί– είναι να αξιοποιηθεί η υπόθεση αυτή επικοινωνιακά και να χρησιμοποιηθεί «επιθετικά» για την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, οι οποίες στην περίπτωση αυτή θα στηθούν δίπλα από εκείνες των ευρωεκλογών.

Κατ’ αρχήν η υπόθεση αυτή μπορεί να προσφέρει μέσω της παραπομπής του πρώην υπουργού, μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την κυβέρνηση να διεκδικήσει εκ νέου το «ηθικό πλεονέκτημα» έναντι του ΠΑ.ΣΟ.Κ, το οποίο έχασε πριν καιρό με την υπόθεση του Βατοπεδίου. Διαμορφώνοντας, με άλλα λόγια, μια έξυπνη επικοινωνιακή πλατφόρμα που θα αναδεικνύει «την αταλάντευτη στάση του Πρωθυπουργού, της κυβέρνησης και του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας απέναντι σε οποιοδήποτε φαινόμενο διαφθοράς, οποιουδήποτε όσο ψηλά κι αν βρίσκεται» και υποστηρίζοντας παράλληλα ότι: «Ο Κώστας Καραμανλής κι η Νέα Δημοκρατία έμπρακτα αποδεικνύουν, ότι δεν διστάζουν, προκειμένου να υπερασπιστούν τη διαφάνεια, την εντιμότητα και την υπόληψη του συνόλου του πολιτικού κόσμου, να διακινδυνεύσουν να απολέσουν την κυβερνητική εξουσία μέσω της πρόωρης προσφυγής σε εκλογές εν μέσω τόσο δυσμενών οικονομικών συνθηκών σε εθνικό και παγκόσμιο επίπεδο». Αυτονόητο είναι, ότι στην περίπτωση αυτή, θα αναδειχτεί και θα προβληθεί ως το πανίσχυρο όπλο της κυβέρνησης και του Κώστα Καραμανλή προσωπικά, «η βαθειά και αταλάντευτη πίστη του στο Σύνταγμα, την ομαλότητα και τους Κοινοβουλευτικούς θεσμούς, εφόσον παραιτείται μη διαθέτοντας την απαιτούμενη -σύμφωνα με την αρχή της δεδηλωμένης- πλειοψηφία των 151 εδρών, αρνούμενος ταυτόχρονα να δεχτεί τη δημιουργία κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας στηριζόμενος από το «ακραίο» κόμμα του ΛΑ.Ο.Σ.».

Είναι σαφές, ότι με «βιτρίνα» αυτό το τρίπτυχο δημιουργείται το απαραίτητο «δίχτυ» ασφαλείας, προκειμένου ο Κώστας Καραμανλής κι η κυβέρνηση να πέσουν στα μαλακά και –εφόσον χάσει τις εκλογές– να πετάξει την «καυτή πατάτα» των όποιων οικονομικών μέτρων στην επόμενη κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτόματα, η όποια προεκλογική αντιπαράθεση, είναι λογικό, ότι θα επιχειρηθεί να ξεφεύγει από το καίριο θέμα της επί πενταετία κυβερνητικής απραξίας, των λαθών και των παραλείψεων που οδήγησαν στα σημερινά αδιέξοδα την ελληνική οικονομία, οι ευρωεκλογές χάνουν το χαρακτήρα του δημοψηφίσματος και στην ατζέντα της προεκλογικής –τηλεοπτικής κυρίως– αντιπαράθεσης έρχεται πάνω – πάνω το θέμα της ηθικής ή της ανηθικότητας της πολιτικής, της τιμωρίας ή της ατιμωρησίας των υπευθύνων κι άλλα τέτοια –καίρια μεν υπό άλλες συνθήκες, αλλά άκρως αποπροσανατολιστικά υπό τις παρούσες– συναισθηματικά φορτισμένα πυροτεχνήματα, που καμιά ή ελάχιστη θέση έχουν στην τρέχουσα δεινή συγκυρία των αναγκών και των προβλημάτων της οικονομίας και της κοινωνίας.

Πέρα απ’ αυτά, οι σκέψεις που γίνονται προς την κατεύθυνση των διπλών εκλογών είναι προφανές, ότι παίρνουν υπόψη τους, πως σε περίπτωση της διαφαινόμενης νίκης του, το ΠΑ.ΣΟ.Κ. θα κλιθεί εκείνο να «βγάλει τα κάστανα απ’ τη φωτιά» και μέσα σε λίγους μήνες να καταρτίσει προϋπολογισμό και ν’ αντιμετωπίσει τα προβλήματα, μη διαθέτοντας περίοδο χάριτος και εισπράττοντας άμεσα το όποιο κόστος της πολιτικής του, έχοντας παράλληλα και στο βάθος του τούνελ –τον ερχόμενο Μάρτιο– και το δεδομένο της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας. Ακόμα, όμως, και σε περίπτωση μη αυτοδυναμίας κάποιου κόμματος, εφόσον είναι πολύ πιθανόν –κατά τους εμπνεόμενους απ’ αυτή τη λύση– αφενός μεν να υπάρξει αξιόλογη συσπείρωση ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας μετά την –υπ’ αυτές τις συνθήκες– πτώση της κυβέρνησης και, αφετέρου, οι ευρωεκλογές ν’ απορροφήσουν μεγάλο μέρος της δυσαρέσκειας από την κυβερνητική πολιτική, πάλι θα μπορεί να «παίξει» η Νέα Δημοκρατία εκ του ασφαλούς, διεκδικώντας να σχηματίζει κυβέρνηση με βάση το «ηθικό» δικαίωμά της να ολοκληρώσει το έργο της!

Οι μέρες που έρχονται προμηνύονται εξαιρετικά ενδιαφέρουσες κι αν όλα –όπως οι περισσότεροι πιστεύουν– φαίνεται να κρίνονται από τη στάση του πρών υπουργού Αιγαίου, ίσως παίζοντας –εκών άκων– το ρόλο μιας σύγχρονης «Ιφιγένειας», σηματοδοτήσει την απέλπιδα προσπάθεια του Κώστα Καραμανλή να επιχειρήσει ν’ ανοίξει τα πανιά του για ένα απονενοημένο εκλογικό ρεσάλτο…