Αν κάτι κοστίζει ακριβά στη χώρα μας, στη χώρα που γεννήθηκε η δημοκρατία, είναι η ίδια η δημοκρατία.Δεν αποτελεί σχήμα λόγου, ούτε λογοπαίγνιο και ασφαλώς δεν αφορά την ουσία της δημοκρατίας ως πολίτευμα, η οποία είναι προφανές, ότι είναι το άριστο των πολιτευμάτων. Στην πράξη όμως, το δημοκρατικό πολίτευμα της χώρας μας, αφού από τη δημιουργία του νεοελληνικού κράτους ήταν το πλέον ασταθές, ευαίσθητο κι ευάλωτο, από την μεταπολίτευση του 1974 και μετά κατέστη απολύτως πολυτελές και ταυτόχρονα εξαιρετικά πολυδάπανο.
Έχει κόστος η δημοκρατία και κανείς, νομίζω, δεν διαφωνεί ότι αυτό είναι και το υλικό αντιστάθμισμα, σε μια ευνομούμενη πολιτεία, που διασφαλίζει κατά το δυνατόν και την ποιότητά της. Η λειτουργία κρίσιμων θεσμών και απαραίτητων για τη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, όπως το κοινοβούλιο, τα πολιτικά κόμματα, η κυβέρνηση, η δικαιοσύνη κ.λπ. απαιτούν τη διάθεση σημαντικών πόρων των κρατικών προϋπολογισμών.
Στη χώρα μας και για τη λειτουργία της δημοκρατίας τα ποσά που ξοδεύονται είναι τεράστια και, εκτιμώ, δυσανάλογα της ποιότητάς της. Δεν είναι, συνεπώς, τυχαίο, ότι για να πραγματοποιηθούν ακόμα κι αυτονόητες ή συνυφασμένες με την ουσία της δημοκρατίας θεσμικές διαδικασίες, όπως οι εκλογές, θα πρέπει να ξοδευτούν υπέρογκα ποσά σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού. Γεγονός διόλου τυχαίο, εφόσον κάθε φορά από τον κωδικό αριθμό ΚΑΕ 5262 «ΕΚΛΟΓΕΣ» του Υπουργείου Εσωτερικών χρηματοδοτούνται, πέραν των αναγκαίων εξόδων για τη διεξαγωγή τους, και οι ποικιλόμορφες παροχές σαν οδοιπορικά, επιδόματα, αποζημιώσεις και εφάπαξ παροχές προς πολυάριθμες κατηγορίες κρατικών και μη λειτουργών και υπαλλήλων.
Κανείς βεβαίως, πιστεύω, δεν θα είχε αντίρρηση, υπάλληλοι που θα κλιθούν λόγω των αρμοδιοτήτων τους να εργασθούν υπερωριακά για την απρόσκοπτη διεξαγωγή των εκλογών, ν’ αποζημιωθούν παραπάνω, έστω και κατά παρέκκλιση. Από εκεί όμως, μέχρι την αποζημίωση με μια υπουργική απόφαση συλλήβδην υπαλλήλων, επειδή και κατά τις βραδινές ώρες «παρίσταται έκτακτη και επιτακτική ανάγκη να συντελεστούν εργασίες, για την προετοιμασία και διενέργεια των ανωτέρω εκλογών, οι οποίες συνίστανται στην προπαρασκευή και διενέργεια των εκλογικών διαδικασιών, στη μηχανογράφηση και ηλεκτρονική επεξεργασία στοιχείων, εκτύπωση και αποστολή εκλογικών καταλόγων, εκτυπώσεις διαφόρων εντύπων για τον εφοδιασμό των εφορευτικών επιτροπών, στη διανομή εκλογικού υλικού, στη συγκέντρωση αποτελεσμάτων κ.λπ.» (ΦΕΚ 2040/Β’/22-9-2009), κόστους 258.000 ευρώ ή επειδή «κατά την προεκλογική περίοδο οι υπάλληλοι του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης ασχολούνται πέραν του κανονικού ωραρίου εργασίας με την παρακολούθηση εφαρμογής των αποφάσεων της Γενικής Γραμματείας Επικοινωνίας και της Γενικής Γραμματείας Ενημέρωσης, που αφορούν στις προϋποθέσεις και στο χρόνο προβολής των πολιτικών κομμάτων καθώς και των εμφανίσεων των υποψηφίων βουλευτών στα κρατικά και ιδιωτικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα» (ΦΕΚ 2140/Β’/2-10-2009) κόστους 11.000 ευρώ, υπάρχει τεράστια απόσταση.
Πολύ ορθά, επομένως, ο Υπουργός Εσωτερικών Γιάννης Ραγκούσης, ενόψει των επικείμενων αυτοδιοικητικών εκλογών, μελετά και προβληματίζεται για το θέμα αυτό, τη στιγμή που –όπως φαίνεται και από τις παραπάνω αναφερόμενες ενδεικτικά αποφάσεις– με την ευκαιρία των διαδοχικών εκλογών του 2009 (ευρωεκλογές, εθνικές εκλογές) το φαινόμενο της καταβολής εκλογικών αποζημιώσεων και παροχών από την τότε κυβέρνηση είχε εκλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις.
Σε κάθε περίπτωση –πριν αφοριστούν και σ’ αυτή την περίπτωση οι εργαζόμενοι, που στο κάτω-κάτω δεν αποφασίζουν, αλλά το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να διεκδικούν– η εφαρμογή των νέων τεχνολογιών και της πληροφορικής είναι σε θέση να συμβάλουν ουσιαστικά και στην απλούστευση της εκλογικής διαδικασίας, ώστε να την καταστήσουν περισσότερο ευέλικτη και αποτελεσματική.
Είναι καιρός να εκσυγχρονιστεί επιτέλους το απίστευτης έκτασης γραφειοκρατικό σύστημα διαλογής και χειρόγραφης καταγραφής των εκλογικών αποτελεσμάτων, με τα μύρια όσα πρωτόκολλα, βιβλία και καταστάσεις, γεγονός που απαιτεί να σπαταληθούν –εκτός, φυσικά, από εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ– τόνοι χαρτιού και να αναλωθούν τις βραδιές των εκλογών ατέλειωτες ώρες από πολλούς ανθρώπους.
Στο πλαίσιο αυτής της συνολικής επαναπροσέγγισης της εκλογικής διαδικασίας, που θα μπορούσε ενδεχομένως να προωθηθεί με την επεξεργασία ενός νέου εκλογικού νόμου, θα μπορούσαν να προσδιοριστούν με ακρίβεια, όχι μόνο το σύνολο του απαραίτητου προσωπικού, αλλά και το ακριβές και εύλογο ποσό, που απαιτείται κάθε φορά για την τυχόν υπερωριακή αποζημίωσή τους.
Φωτο: pulse.gr/.../news/507514
Φαντάζομαι ότι με την τάση περικοπής δαπανών που υπάρχει, όλη αυτή η ασύδοτη σπατάλη θα περιοριστεί. Ή μήπως όχι?
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό, Meropi μου, είναι ότι αυτή η "τάση" που αναφέρεις, προς το παρόν αγγίζει μόνο τα εύκολα, τα "δεδομένα" (μισθούς, συντάξεις, ακίνητα, αυτοκίνητα), ελπίζουμε στο συνολικό νοικοκύρεμα, αλλά χρειάζονται γενναίες, δύσκολες και δίκαιες αποφάσεις. Το βάρος πρέπει να μοιραστεί σωστά, αλλιώς τα... συνήθη υποζύγια σύντομα θα κλατάρουν!
ΑπάντησηΔιαγραφή