Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

Τι παραπάνω ξέρουν ο Κουρής κι ο Βαρουφάκης;



Μη νομίζεις ότι βρίσκομαι σε καλύτερη κατάσταση· από κάθε άποψη. Πιθανόν να έχω βγάλει και λιγότερα συμπεράσματα από σένα. Πιθανόν γι’ αυτό να μπορείς να με καταλάβεις καλύτερα.

Νομίζω, λοιπόν, ότι από τις προηγούμενες εκλογές προστέθηκε άλλος ένας μήνας ακυβερνησίας για τη χώρα, ενώ αφαιρέθηκε ένα κρίσιμο διαπραγματευτικά κεφαλαίο από τη διεθνή αξιοπιστία της. Ταυτόχρονα, μειώθηκαν κατακόρυφα τα δημόσια έσοδα, ενώ αυξήθηκε κατακόρυφα ο λαϊκισμός κι η πόλωση.

Σοφότερος δεν μπορώ να πω ότι έγινα –ούτε το περίμενα άλλωστε– η μεγαλύτερή όμως απορία μου είναι τούτη: Γιατί δεν άκουσα λέξη όλες αυτές τις μέρες της προεκλογικής περιόδου που να με πείθει, ότι πραγματικά άξιζε να περάσουμε ως χώρα και ως λαός και δεύτερη προεκλογική δοκιμασία;

Πάμε σε εκλογές την Κυριακή και για το μόνο που είμαι σίγουρος, είναι ότι όλο αυτό το σκηνικό ένα και μόνο σκοπό εξυπηρετούσε: Τις μικροκομματικές σκοπιμότητες της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Η μεν πρώτη –όμηρος του αρχηγού της– μπας κι έτσι όπως τα κατάφερε κατορθώσει να γίνει πρωθυπουργός, ο δε δεύτερος, έτσι όπως θαυμάσια τα κατάφερε το κόμμα στις 6 του Μάη, να πετύχει ένα ακόμα καλύτερο ποσοστό.

Στην προσπάθειά τους αυτή, ξέχασαν όμως να βάλουν στο κάδρο εμένα και τα προβλήματά μου, πολύ δε περισσότερο παρέλειψαν να υπολογίσουν τη νοημοσύνη και τη δυσπιστία μου.

Γιατί να πιστέψω π.χ., ότι τώρα δημιουργήθηκε αίφνης το διακύβευμα της ενδεχόμενης ακυβερνησίας ή ότι τώρα αίφνης με την κατάργηση του μνημονίου, θα λυθούν τα ούτως ή άλλως από καιρό σωρευμένα προβλήματα;

Καταλαβαίνεις συνεπώς γιατί θεωρώ ανόητο να μετακινηθώ από την επιλογή μου της 6ης Μαΐου;

Αν ο Κουρής κι ο Βαρουφάκης ξέρουν κάτι παραπάνω, δικαίωμά τους, προτιμώ να το ρισκάρω.
 
Τουλάχιστον, έτσι θα έχω εγώ την ευθύνη που μου αναλογεί και θα είμαι συνεπής με τη συνείδησή μου, αποφεύγοντας κωλοτούμπες που –όπως φαίνεται– θα εξακολουθήσουν να είναι της μόδας και μετά την προσεχή Κυριακή…

5 σχόλια:

  1. Σοφότεροι γίναμε όλοι, αλλά θα το διαπιστώσουμε σε βάθος χρόνου.
    Κι αυτός ο μήνας ακυβερνησίας, χρήσιμος ήταν γιατί πέσανε πολλές μάσκες και χάθηκε η ψυχραιμία από πολλούς. Κι έτσι ήρθαμε κι εμείς ένα βήμα πιο κοντά στις αλήθειες μας κι ένα βήμα μακρύτερα απ' τα ψέματά τους...
    Συγχαρητήρια για το κείμενο και τους συνειρμούς που περικλείει. Με βρίσκετε σύμφωνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κι εγώ επίσης το μόνο θετικό που βρήκα σε αυτόν τον ενδιάμεσο μήνα ήταν πως έμαθα κάπως καλύτερα τι ανθρώπους έχω γύρω μου.Κάτι που με απογοήτευσε κι αλλό βέβαια.Επίσης,ναί έπεσαν κάποιες μάσκες.Γνωρίσαμε και άλλους προβληματικούς ανθρώπους που θέλουν να έχουν λόγο στα δρώμενα της χώρας.Και σε αυτό το κομμάτι δηλαδή αρνητικό το πρόσημα.Για τη χώρα μου,για το μέλλον της για ιδέες δεν άκουσα,δεν έμαθα τίποτα όπως σωστά γράφεις.Μπούχτισα απο τα..επικοινωνιακά τρίκ και τις μανιώδεις επιθέσεις εναντίον του Συριζα(λές και είναι ο ίδιος ο Διάολος πια),ενδεικτικές ταραχής και..έλλειψης ιδεών.Όλα ρευστά όπως σε όλη την Ευρώπη για της οποίας την χρησιμότητα και ικανότητα ύπαρξης άρχισα να αμφιβάλλω σοβαρά.Και άλλο αρνητικό δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Μαρία Κανελλάκη: Ασφαλώς και ήταν χρήσιμο αυτό το διάστημα για όλους μας, αφού δόθηκε μια επιπλέον ευκαιρία -σε όσους είχαν φυσικά τη διάθεση να το πράξουν- να αξιολογήσουν καλύτερα τα δεδομένα και ν' αντιληφθούν καταστάσεις που ενδεχομένως αγνοούσαν. Αν θέλετε, ο μόνος ίσως λόγος που αμβλύνει τη δυσαρέσκειά μου από την επανάληψη των εκλογών, αφορά το ενδεχόμενο να περιοριστεί το ποσοστό της Χρυσής Αυγής (γεγονός για το οποίο εξακολουθώ να διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις). Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @κω-πανος: Πέρα από κανόνες ή διαδικασίες, ανεξάρτητα από ιδεολογίες ή σχεσεις, νομίζω, ότι οι άνθρωποι είναι κάθε φορά εκείνοι που κάνουν τη διαφορά. Μπορεί μια δυο φορές να μας παρασείρουν ή να μας ξεγελάσουν, τελικά όμως -εφόσον μας ενδιαφέρει ν' ασχοληθούμε- θα έρθει η κατάλληλη στιγμή να διαπιστώσουμε την αλήθεια. Η "Ευρώπη" -με ό,τι μπορεί να περικλείει αυτός ο όρος για τον καθένα μας- πρέπει να γίνει το σταθερό κι αμετακίνητο σημείο αναφοράς μας. Αν πρέπει -που πρέπει- ν' ανήκουμε κάπου δεν είναι, κατά τη γνώμη μου, ούτε η Ευρωπαϊκή 'Ενωση με τη στενή της έννοια, ούτε η ΟΝΕ, ούτε το ΝΑΤΟ κ.ο.κ., είναι η "Ευρώπη" με την ιστορία της, την κουλτούρα της και τους λαούς της. Ευχαριστώ για την δυνατότητα επικοινωνίας που μου προσφέρατε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δεν το έθεσα εγώ σωστά.Με όλα όσα συμβαίνουν,με τις χώρες να κατρακυλούν οικονομικά η μία μετά την άλλη είτε με μεγάλη ευθύνη των τραπεζών(Ιρλανδία-Ισπανία) είτε του κράτους(Ελλάδα-Πορτογαλλία και με την θηλειά γύρω απο την Ιταλία να σφίγγει συνεχώς)σκέφτομαι πως τα συγκεκριμένα οικονομικά μοντέλα διακυβέρνησης φτάνουν στο τέλος τους και δεν χρειάζεται να φορτώνουμε δάνεια και χρέη τα κράτη για να "σωθούν".Η οικονομική ένωση απέτυχε,το ευρώ απέτυχε.Η πολιτισμική και η πολιτική ένωση γίνονται όμως τώρα ίσως και σημαντικότερες υπο αυτές τις συνθήκες συνυπολογίζοντας και το ακροδεξιό μίσος που διαχέεται στην Ευρώπη.Συμφωνώ λοιπόν απόλυτα πως η χώρα μας οφείλει να βρίσκεται σε αυτήν την Ευρώπη,της πολιτισμικής και πολιτικής ένωσης.Αλλιώς θα μας ρουφήξει η δίνη του ανατολίτικου σε συνδυασμό με το βαλκανικο στοιχείο που έχουν συντελέσει στη διαμόρφωση του Έλληνα των τελευταίων αιώνων.
    Να στε καλά,καλή συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Καλοπροαίρετα